Het boek Ruth,deel 5:
In deze studie beschouwen we Naomi en Ruth in de terugkeer naar Bethlehem, en dat was Naomi's thuis van herkomst. De afstanden van Moab naar Bethlehem klinkt misschien triviaal in onze moderne wereld - slechts 50 mijl - maar toen dit werd uitgevoerd door het lopen, was het een echte reis.
Hoofdstuk 1:19-22 vertelt ons wat er is gebeurd bij hun aankomst, Naomi praat met plaatselijke vrouwen, en het einde van de reis.
De tekst zegt dat de twee op gingen , dat is de nadruk van Ruth bij Naomi naar haar thuisland. Een beroemde Joodse commentator, Rashi, zegt dat omdat Ruth besloot Naomi's God te volgen, ze nu gelijk aan Naomi is in het verhaal.
Er werd gezegd dat Boaz 'vrouw stierf de dag dat ze aankwamen. Hun aankomst veroorzaakte opwinding, maar het gesprek heeft alleen over Naomi.
Ze was nauwelijks herkenbaar omdat ze zo lang weg was. Naomi's naam in het Hebreeuws betekent 'aangenaam', maar nu vraagt ze haar te noemen 'Mara', wat betekent 'bitter', als gevolg van een verandering in haar eigen identiteit. Maar toch bleef ze genoemd worden Naomi door de rest van het boek.
Voor Shaddai heeft mijn lot zeer bitter gemaakt: Deze bijzondere naam voor God komt minder vaak voor in de Bijbel, alleen gebruikt 48 keer terwijl JHWH werd 6.800 maal bekeken. Maar Naomi gebruikt ook .JHWH zo denken commentatoren dat ze iets specifieker bedoelde hier.
Shaddai betekent ook "borsten" dus het zou hebben verwezen naar een andere oude god, die werd geassocieerd met de bergen en werd opgenomen in de Hebreeuwse namen voor God. Ze vertellen de vrouwen van de stad, dat ze weg vol wegging en leeg terug naar huis ging.
Dit verwijst waarschijnlijk naar het hebben van een gezin of middelen in het algemeen ten opzichte van het verlies van familie en activa. Shaddai werd in verband gebracht met de zegen van de vruchtbaarheid die Ruth heeft, verloor samen met haar twee zonen die stierven.
Shaddai wordt ook gebruikt in het boek Job 31 keer, en hier, klaagt ze dat Gods hand zwaar is geweest op haar. 'Bitter' - Mar in het Hebreeuws - was tegen 'zoete' of 'matok', die wordt aangeduid als Mozes bittere wateren verandert in zoet .
Mara (Exodus 18:25). Matok suggereert een persoon doordrenkt met vreugde terwijl mar suggereert iemand die emotioneel wordt benadrukt of in een stressvol leven.
In haar terugkeer heeft zij een discussie met de vrouwen uit de stad, Naomi lijkt te spreken, alsof ze alleen is. 'Ik kwam terug met niets en niemand', maar we weten dat ze niet alleen is. Sommige schrijvers beschouwen dit als een aanwijzing over haar zelf-focus en zelfmedelijden,
Ook Ruth heeft zich al toegewijd aan Naomi en met haar verder re gaan, in hun cultuur, zonder de steun van de mensen,om niets te zijn, en dus is deze uitroep van het alleen zijn, kan haar een gevoel van het hebben van geen status geven.
Aan het eind van het boek, wordt deze vorm van sociale kwetsbaarheid of nadeel te overwinnen: de vrouwen roepen dat Ruth meer waard is dan Naomi’s zeven zonen! (Ruth 4:15), zodat we hier een progressie van het disconteren van de steun van een andere vrouw, tot een realisatie van de werkelijke waarde!
Zo kwam Naomi weder ... keerde ze terug met haar dochter-Ruth (schoondochter), de Moabitische: Nu Ruth terugkeerde, en in het Hebreeuws, het woord is shavah, dat ook kan betekenen terug draaien, het gebruikte zelfde woord als Naomi haar twee dochters smeekte- om terug te keren naar Moab.
Maar, wat is bedoeld met Ruth’s omkeren? Sommigen zien dit als een aanwijzing voor tesjoewa, verwijzend naar berouw, of het herstel van de conflictueuze geschiedenis tussen Moab en Israël, die begon toen Lot Abraham verliet (Genesis 13).
Het is interessant dat in het Nieuwe Testament, ook het woord voor berouw in het Grieks een kennis of inzicht over jezelf en een draaien rond (metanoia) suggereert
Berouw heeft niet de negatieve gevolgen die we in onze tijd soms hebben geassocieerd met een dergelijk leven veranderen als gevolg van verstoort onderwijs: Het is een positief ontwaken, en een zich keren tot een ander pad!
Ruth komt naar Juda, dit kan neerkomen op een genezing van het conflict tussen hun twee gemeenschappen. Maar we zullen zien in de tekst, dat Ruth voortdurend wordt aangeduid als een Moabitische, en dit is een belemmering voor haa, wordt ze beschouwd als een lid van de gemeenschap, omdat in Deuteronomium (23:4) een verbod is over het mengen met Moabieten
Maar betere tijden zullen komen als gesignaleerd wordt door hun aankomst aan het begin van de gerst oogst, en dit ook samen met het tijdstip van het Pascha.
Het seizoen gaat over een maand voor gerst oogst van ongeveer half maart tot half april in de lente-equinox. In de Targum, de dag van aankomst was aan de vooravond van Pesach.
Enkele doordenker vragen:
1) Kunt u denken aan een seizoen van je eigen leven van matok, waar je doordrenkt wordt met vreugde?
2) Hoe zit het met een tijd van mar, of bitterheid, emotionele crisis en stressvolle omstandigheden? Heeft u het gevoel dat God dit gedaan heeft, of u heeft laten gaan door deze tijd? Hoe was het opgelost?
2) Kan je herinneren aan een tijd dat je zo vast zat in je eigen zelfmedelijden dat je niet de werkelijkheid kon zien,dat er eigenlijk iemand was die aanwezig en beschikbaar was voor u of genegeerde jij dit te zien?
3) Heeft u persoonlijk ervaren of had jij een vriend die ervaring had komende naar een andere cultuur, een plaats, een buurt of gemeente die niet zijn eigen gemeente was? Hoe heb je dit opgelost?
Wat heb je moeten leren of veranderen om te worden opgenomen?
3) Zelfs in onze eigen tijd, zullen vrouwen ergens tekort komen in ondersteuning van vrouwen, en mannen kunnen de steun van andere mannen tekort komen.
4) Is er ooit een moment in je leven waar je of iemand anders belangrijk de niet beschikbaar ondersteuning was omwille van het ontbreken van - een man, vriend, broer, vader, zoon (of vrouw, vriendin, vrouw, zus, moeder )?
5) Kan je denken aan een tijd waar je terugkeerde, de richting veranderde in uw leven? "Berouw"? Werd het gevolgd door een "oogst" van het goede? Vruchtbaarheid?
Gods zegen
English translation:
Part 5: In this study, we will consider Naomi and Ruth’s return to Bethlehem, which was Naomi’s home of origin. The distances from Moab to Bethlehem may sound trivial in our modern world – only 50 miles – but when this was undertaken by walking, it was a real journey. Chapter 1:19-22 tells us what happened upon their arrival, Naomi’s talking with local women, and the end of the journey.
The text says the two went on, which is an emphasis of Ruth accompanying Naomi to her home land. A famous Jewish commentator, Rashi, says that because Ruth decided to follow Naomi’s God, she is now equal to Naomi in the story. It was said that Boaz’ wife died the day they arrived. Their arrival created excitement but the conversation that follows only involves Naomi. She was hardly recognizable because she had been away so long. Naomi’s name in Hebrew meant ‘pleasant’ but now she asks to be called ‘Mara’ which means ‘bitter,’ reflecting a change in her own identity. But nevertheless, she continued to be called Naomi through the rest of the book.
For Shaddai has made my lot very bitter: This particular name for God is less common in the Bible, used only 48 times whereas JHWH was used 6,800 times. But Naomi also used YHWH so commentators think she meant something more specific here. Shaddai also means ‘breasts’ so it might have referred to another ancient god who was associated with the mountains and came to be absorbed into the Hebrew names for God. She tells the town women that she went away full and returned home empty. This probably refers to having a family or resources in general vs. loss of family and assets. Shaddai was associated with blessings of fertility which Ruth has lost, along with her two sons dying. Shaddai is also used in the Book of Job 31 times, and here, she complains that God’s hand has been heavy upon her. ‘Bitter’ – mar in the Hebrew - was opposed to ‘sweet,’ or ‘matok,’ which is referred to when Moses turned bitter waters sweet at Marah (Exodus 18:25). Matok suggests a person infused with joy while mar suggests one who is emotionally stressed or in a stressful life situation.
In her return and discussion with the town women, Naomi seems to speak as though she is alone. ‘I came back with nothing and no one’ but we know that she is not alone. Some writers regard this as a clue about her self-focus and self-pity even though Ruth has devoted herself to accompanying Naomi and devoting herself to her. In their culture, to be without the support of men, was to be nothing, and so this exclamation of being alone may depict her feeling of having no status. At the end of the book, this kind of social vulnerability or disadvantage is overcome: the women exclaim that Ruth is worth more to Naomi than seven sons! (Ruth 4:15) so we see a progression here, from discounting the support of another woman to a realization of its true value!
Thus Naomi returned…she returned with her daughter-in-law Ruth the Moabite: Now Ruth was returning, and in the Hebrew, the word is shavah, which can also mean turning back, the same word used when Naomi begged her two daughters-in-law to turn back to Moab. But, what is meant by Ruth returning? Some see this as indicating teshuvah, alluding to repentance, or turning around the conflictual history between Moab and Israel, which began when Lot left Abraham (Genesis 13). It is interesting that in the New Testament, the word for repentance in the Greek also suggests a knowledge or insight about one’s self and a turning around (metanoia). Repentance does not have the negative implications that we in our times have sometimes associated with such a life change due to distorted teaching: It is a positive awakening, and a turning to a different path!
By Ruth coming to Judah, this may represent a healing of the conflict between their two communities. But it will be seen that in the text, Ruth is continually referred to as a Moabite, and this is a barrier to her being considered a member of the community because in Deuteronomy (23:4) there was a prohibition about mixing with Moabites. But better times are to come as signaled by their arrival at the beginning of the barley harvest, and this also coincides with the time of Passover. The season is about a month for barley harvest from about mid-March to mid-April at the spring equinox. In the Targum, the arrival date was at the eve of Passover.
Food for Thought:
1) Can you think of a season of your own life of matok, where you were infused with joy? What about a time of mar, or bitterness, emotional upset and stressful circumstances? Did you have a feeling that God had done this to you or had allowed you to go through this time? How was it resolved?
2) Can you recall a time that you were so stuck in your own self-pity that you could not see the reality that there was actually someone who was present and available to you that you discounted or ignored?
3) Have you personally experienced or had a friend who experienced coming into a culture, a place, a neighborhood, or church that was not their own? How did you experience this? What did you have to learn or change in order to be included?
4) Even in our own time, women will sometime discount the support of women, and men may discount the support of other men. Has there ever been a time in your life where you or someone important to you ignored available support because of the absence of a man – a husband, boy friend, brother, father, son (or woman, girl friend, wife, sister, mother)?
5) Can you think of a time where you turned back, turned your direction in life? “Repented”? Was it followed by a “harvest” of good?
Jetty Van Den Berghe+ Pastor of Parish House of Ruth
In deze studie beschouwen we Naomi en Ruth in de terugkeer naar Bethlehem, en dat was Naomi's thuis van herkomst. De afstanden van Moab naar Bethlehem klinkt misschien triviaal in onze moderne wereld - slechts 50 mijl - maar toen dit werd uitgevoerd door het lopen, was het een echte reis.
Hoofdstuk 1:19-22 vertelt ons wat er is gebeurd bij hun aankomst, Naomi praat met plaatselijke vrouwen, en het einde van de reis.
De tekst zegt dat de twee op gingen , dat is de nadruk van Ruth bij Naomi naar haar thuisland. Een beroemde Joodse commentator, Rashi, zegt dat omdat Ruth besloot Naomi's God te volgen, ze nu gelijk aan Naomi is in het verhaal.
Er werd gezegd dat Boaz 'vrouw stierf de dag dat ze aankwamen. Hun aankomst veroorzaakte opwinding, maar het gesprek heeft alleen over Naomi.
Ze was nauwelijks herkenbaar omdat ze zo lang weg was. Naomi's naam in het Hebreeuws betekent 'aangenaam', maar nu vraagt ze haar te noemen 'Mara', wat betekent 'bitter', als gevolg van een verandering in haar eigen identiteit. Maar toch bleef ze genoemd worden Naomi door de rest van het boek.
Voor Shaddai heeft mijn lot zeer bitter gemaakt: Deze bijzondere naam voor God komt minder vaak voor in de Bijbel, alleen gebruikt 48 keer terwijl JHWH werd 6.800 maal bekeken. Maar Naomi gebruikt ook .JHWH zo denken commentatoren dat ze iets specifieker bedoelde hier.
Shaddai betekent ook "borsten" dus het zou hebben verwezen naar een andere oude god, die werd geassocieerd met de bergen en werd opgenomen in de Hebreeuwse namen voor God. Ze vertellen de vrouwen van de stad, dat ze weg vol wegging en leeg terug naar huis ging.
Dit verwijst waarschijnlijk naar het hebben van een gezin of middelen in het algemeen ten opzichte van het verlies van familie en activa. Shaddai werd in verband gebracht met de zegen van de vruchtbaarheid die Ruth heeft, verloor samen met haar twee zonen die stierven.
Shaddai wordt ook gebruikt in het boek Job 31 keer, en hier, klaagt ze dat Gods hand zwaar is geweest op haar. 'Bitter' - Mar in het Hebreeuws - was tegen 'zoete' of 'matok', die wordt aangeduid als Mozes bittere wateren verandert in zoet .
Mara (Exodus 18:25). Matok suggereert een persoon doordrenkt met vreugde terwijl mar suggereert iemand die emotioneel wordt benadrukt of in een stressvol leven.
In haar terugkeer heeft zij een discussie met de vrouwen uit de stad, Naomi lijkt te spreken, alsof ze alleen is. 'Ik kwam terug met niets en niemand', maar we weten dat ze niet alleen is. Sommige schrijvers beschouwen dit als een aanwijzing over haar zelf-focus en zelfmedelijden,
Ook Ruth heeft zich al toegewijd aan Naomi en met haar verder re gaan, in hun cultuur, zonder de steun van de mensen,om niets te zijn, en dus is deze uitroep van het alleen zijn, kan haar een gevoel van het hebben van geen status geven.
Aan het eind van het boek, wordt deze vorm van sociale kwetsbaarheid of nadeel te overwinnen: de vrouwen roepen dat Ruth meer waard is dan Naomi’s zeven zonen! (Ruth 4:15), zodat we hier een progressie van het disconteren van de steun van een andere vrouw, tot een realisatie van de werkelijke waarde!
Zo kwam Naomi weder ... keerde ze terug met haar dochter-Ruth (schoondochter), de Moabitische: Nu Ruth terugkeerde, en in het Hebreeuws, het woord is shavah, dat ook kan betekenen terug draaien, het gebruikte zelfde woord als Naomi haar twee dochters smeekte- om terug te keren naar Moab.
Maar, wat is bedoeld met Ruth’s omkeren? Sommigen zien dit als een aanwijzing voor tesjoewa, verwijzend naar berouw, of het herstel van de conflictueuze geschiedenis tussen Moab en Israël, die begon toen Lot Abraham verliet (Genesis 13).
Het is interessant dat in het Nieuwe Testament, ook het woord voor berouw in het Grieks een kennis of inzicht over jezelf en een draaien rond (metanoia) suggereert
Berouw heeft niet de negatieve gevolgen die we in onze tijd soms hebben geassocieerd met een dergelijk leven veranderen als gevolg van verstoort onderwijs: Het is een positief ontwaken, en een zich keren tot een ander pad!
Ruth komt naar Juda, dit kan neerkomen op een genezing van het conflict tussen hun twee gemeenschappen. Maar we zullen zien in de tekst, dat Ruth voortdurend wordt aangeduid als een Moabitische, en dit is een belemmering voor haa, wordt ze beschouwd als een lid van de gemeenschap, omdat in Deuteronomium (23:4) een verbod is over het mengen met Moabieten
Maar betere tijden zullen komen als gesignaleerd wordt door hun aankomst aan het begin van de gerst oogst, en dit ook samen met het tijdstip van het Pascha.
Het seizoen gaat over een maand voor gerst oogst van ongeveer half maart tot half april in de lente-equinox. In de Targum, de dag van aankomst was aan de vooravond van Pesach.
Enkele doordenker vragen:
1) Kunt u denken aan een seizoen van je eigen leven van matok, waar je doordrenkt wordt met vreugde?
2) Hoe zit het met een tijd van mar, of bitterheid, emotionele crisis en stressvolle omstandigheden? Heeft u het gevoel dat God dit gedaan heeft, of u heeft laten gaan door deze tijd? Hoe was het opgelost?
2) Kan je herinneren aan een tijd dat je zo vast zat in je eigen zelfmedelijden dat je niet de werkelijkheid kon zien,dat er eigenlijk iemand was die aanwezig en beschikbaar was voor u of genegeerde jij dit te zien?
3) Heeft u persoonlijk ervaren of had jij een vriend die ervaring had komende naar een andere cultuur, een plaats, een buurt of gemeente die niet zijn eigen gemeente was? Hoe heb je dit opgelost?
Wat heb je moeten leren of veranderen om te worden opgenomen?
3) Zelfs in onze eigen tijd, zullen vrouwen ergens tekort komen in ondersteuning van vrouwen, en mannen kunnen de steun van andere mannen tekort komen.
4) Is er ooit een moment in je leven waar je of iemand anders belangrijk de niet beschikbaar ondersteuning was omwille van het ontbreken van - een man, vriend, broer, vader, zoon (of vrouw, vriendin, vrouw, zus, moeder )?
5) Kan je denken aan een tijd waar je terugkeerde, de richting veranderde in uw leven? "Berouw"? Werd het gevolgd door een "oogst" van het goede? Vruchtbaarheid?
Gods zegen
English translation:
Part 5: In this study, we will consider Naomi and Ruth’s return to Bethlehem, which was Naomi’s home of origin. The distances from Moab to Bethlehem may sound trivial in our modern world – only 50 miles – but when this was undertaken by walking, it was a real journey. Chapter 1:19-22 tells us what happened upon their arrival, Naomi’s talking with local women, and the end of the journey.
The text says the two went on, which is an emphasis of Ruth accompanying Naomi to her home land. A famous Jewish commentator, Rashi, says that because Ruth decided to follow Naomi’s God, she is now equal to Naomi in the story. It was said that Boaz’ wife died the day they arrived. Their arrival created excitement but the conversation that follows only involves Naomi. She was hardly recognizable because she had been away so long. Naomi’s name in Hebrew meant ‘pleasant’ but now she asks to be called ‘Mara’ which means ‘bitter,’ reflecting a change in her own identity. But nevertheless, she continued to be called Naomi through the rest of the book.
For Shaddai has made my lot very bitter: This particular name for God is less common in the Bible, used only 48 times whereas JHWH was used 6,800 times. But Naomi also used YHWH so commentators think she meant something more specific here. Shaddai also means ‘breasts’ so it might have referred to another ancient god who was associated with the mountains and came to be absorbed into the Hebrew names for God. She tells the town women that she went away full and returned home empty. This probably refers to having a family or resources in general vs. loss of family and assets. Shaddai was associated with blessings of fertility which Ruth has lost, along with her two sons dying. Shaddai is also used in the Book of Job 31 times, and here, she complains that God’s hand has been heavy upon her. ‘Bitter’ – mar in the Hebrew - was opposed to ‘sweet,’ or ‘matok,’ which is referred to when Moses turned bitter waters sweet at Marah (Exodus 18:25). Matok suggests a person infused with joy while mar suggests one who is emotionally stressed or in a stressful life situation.
In her return and discussion with the town women, Naomi seems to speak as though she is alone. ‘I came back with nothing and no one’ but we know that she is not alone. Some writers regard this as a clue about her self-focus and self-pity even though Ruth has devoted herself to accompanying Naomi and devoting herself to her. In their culture, to be without the support of men, was to be nothing, and so this exclamation of being alone may depict her feeling of having no status. At the end of the book, this kind of social vulnerability or disadvantage is overcome: the women exclaim that Ruth is worth more to Naomi than seven sons! (Ruth 4:15) so we see a progression here, from discounting the support of another woman to a realization of its true value!
Thus Naomi returned…she returned with her daughter-in-law Ruth the Moabite: Now Ruth was returning, and in the Hebrew, the word is shavah, which can also mean turning back, the same word used when Naomi begged her two daughters-in-law to turn back to Moab. But, what is meant by Ruth returning? Some see this as indicating teshuvah, alluding to repentance, or turning around the conflictual history between Moab and Israel, which began when Lot left Abraham (Genesis 13). It is interesting that in the New Testament, the word for repentance in the Greek also suggests a knowledge or insight about one’s self and a turning around (metanoia). Repentance does not have the negative implications that we in our times have sometimes associated with such a life change due to distorted teaching: It is a positive awakening, and a turning to a different path!
By Ruth coming to Judah, this may represent a healing of the conflict between their two communities. But it will be seen that in the text, Ruth is continually referred to as a Moabite, and this is a barrier to her being considered a member of the community because in Deuteronomy (23:4) there was a prohibition about mixing with Moabites. But better times are to come as signaled by their arrival at the beginning of the barley harvest, and this also coincides with the time of Passover. The season is about a month for barley harvest from about mid-March to mid-April at the spring equinox. In the Targum, the arrival date was at the eve of Passover.
Food for Thought:
1) Can you think of a season of your own life of matok, where you were infused with joy? What about a time of mar, or bitterness, emotional upset and stressful circumstances? Did you have a feeling that God had done this to you or had allowed you to go through this time? How was it resolved?
2) Can you recall a time that you were so stuck in your own self-pity that you could not see the reality that there was actually someone who was present and available to you that you discounted or ignored?
3) Have you personally experienced or had a friend who experienced coming into a culture, a place, a neighborhood, or church that was not their own? How did you experience this? What did you have to learn or change in order to be included?
4) Even in our own time, women will sometime discount the support of women, and men may discount the support of other men. Has there ever been a time in your life where you or someone important to you ignored available support because of the absence of a man – a husband, boy friend, brother, father, son (or woman, girl friend, wife, sister, mother)?
5) Can you think of a time where you turned back, turned your direction in life? “Repented”? Was it followed by a “harvest” of good?
Jetty Van Den Berghe+ Pastor of Parish House of Ruth
RSS-feed